Rialto organiseert dit jaar voor de tiende keer op rij World Cinema Amsterdam, het filmfestival dat nu al een decennium lang de beste films uit Afrika, Azië, Latijns-Amerika en het Caribisch gebied vertoont. Het doel van dit festival is om niet-westerse films kenbaar te maken aan een groter publiek.
Met ruim 60 films om te vertonen, gaat er heel wat werk aan zo’n festival vooraf. Maar hoe komt het programma van ons filmfestival tot stand? Onze director/curator Raymond vertelt.
Dit jaar is de tiende editie, hoe ben je al die jaren geleden op het idee voor WCA gekomen?
Ik vond dat er in de Nederlandse bioscoop te weinig aandacht was voor al die prachtige niet-westerse films die ik op buitenlandse internationale filmfestivals zag. Met WCA wilde ik extra aandacht opeisen voor jonge filmtalenten uit Afrika, Azië en Latijns-Amerika.
Hoe ontstaan de ideeën voor de filmselectie?
Door de jaren heen heb ik een groot internationaal netwerk opgebouwd van directeuren en programmeurs van festivals die mij films en filmmakers tippen, naast wat ik zelf zie op mijn bezoeken aan festivals overal in de wereld. Op basis daarvan stel ik het competitieprogramma samen en kies een land of regio uit waar we een focusprogramma over organiseren.
Wat is belangrijk bij het maken van een selectie? Waar let je op?
Ten eerste de cinematografische kwaliteit. Is het vernieuwend en wel doordacht in beeld gebracht? Ten tweede of er een universeel verhaal wordt verteld waar ook het Nederlandse filmpubliek van kan genieten. Ten derde of de film, het verhaal, de personages mij persoonlijk raken.
Wat bepaalt je definitieve keuze?
Een lastige afweging tussen te veel goede films, welke wil ik wel en welke uiteindelijk toch niet vertonen. Wat is het verhaal dat het programma in zijn geheel vertelt aan de bezoekers?
Hierbij leg ik de nadruk op debuterende filmmakers die een kans verdienen en zoveel mogelijk films gemaakt door vrouwelijke regisseurs omdat die het extra lastig hebben in de internationale filmwereld om erkend te worden.
Je hebt een bezoek gebracht aan JIFF, het door Indonesische filmmakers georganiseerde festival in Jogjakarta. Hoe ervaarde je dit?
Helaas heb ik te weinig van Jogja kunnen zien, omdat ik als jurylid voor de Indonesische competitie vooral in de filmzaal zat van ’s ochtends tot ’s avonds. Pas toen ik klaar was met de jury taken kon ik een middag de stad bekijken. Dus ik ga graag nog een keer terug voor vakantie, want Jogja is cultureel gezien een belangrijke (studenten)stad.
Ik vond het een uitstekend georganiseerd festival, dat echt leeft in Jogja. Met een vergelijkbaar persoonlijke aanpak en veel aandacht voor de filmmakers uit heel Zuid-Oost Azië die dan ook in grote getale aanwezig zijn. Dus ik heb veel Indonesische makers live kunnen ontmoeten!
Wat viel je op aan de films die in Indonesië gemaakt worden?
Ten eerste dat er heel veel jong talent is, waaronder opvallend veel vrouwelijke makers die staan te trappelen on hun verhalen te vertellen via het mooiste medium dat er is: film. Ten tweede de grote diversiteit. Films over leven in de grote stad (grotendeels zeer herkenbaar en vergelijkbaar), films over het platteland (met aandacht voor traditie en cultuurverschillen tussen de eilanden) en films over de gedeelde pijnlijke geschiedenis met Nederland vanuit Indonesisch perspectief.
Waarin verschilt World Cinema Amsterdam filmfestival met andere filmfestivals?
De kleinschaligheid in vergelijking met bijvoorbeeld IFFR of IDFA. Je kunt de filmmakers echt nog direct aanspreken en met hun een gesprek aangaan over hun film die je net hebt gezien. Je kunt het programma nog overzien, meer eenvoudig je eigen keuzes daar uit maken en als je wilt zelfs (bijna) alle films op het festival in de tien dagen zien. Waarschijnlijk wil je daarna wel op vakantie, want je reist tijdens het festival door de hele wereld.
Wat is je absolute hoogtepunt van de afgelopen 10 jaar?
Voor mijzelf de persoonlijke band die ik met de filmmakers die te gast waren heb kunnen opbouwen. Ik heb echt vrienden gemaakt die ik graag bezoek als ik in het land ben waar zij vandaan komen. En de dankbare bezoekers die mij of iemand anders van het festivalteam bedanken voor de prachtige films die ze net hebben gezien.
Voor het overige ontelbare hoogtepunten want iedere editie is weer anders, met nieuwe films, nieuwe talentvolle inspirerende makers en nog steeds nieuwe bezoekers van de films en programma’s die Rialto of het festival niet eerder hadden bezocht, maar beloven zeker terug te komen.
Het programma van 2019
Naast negen wereldse competitiefilms, biedt het festival dit jaar Cinema Indonesia, een focus op de Indonesische onafhankelijke cinema. Ook is er een fonkelnieuw programma: World Cinema Amsterdam Presents, met films van Nederlandse makers met roots in Afrika, Azië, Latijns-Amerika of het Caribisch gebied. Voor het eerst is er tijdens het festival ook aandacht voor een reeks familiefilms.
Nieuwsgierig naar de films die we voor dit jaar geselecteerd hebben? Houd onze programma pagina dan goed in de gaten of schrijf je in voor onze nieuwsbrief.
